Trainen, en testen.

Layla keek naar achter en zag dat Damita haar toe juichte! Dat had ze nodig. Ze rende snel naar de eilandjes, maar zag geen Saar en al die andere. Deed ze het wel goed? Via dat eilandje rende ze zo snel mogelijk naar Yani. Maar halverwege viel ze. Ze had last van haar poten. Ze probeerde op te staan, maar dat lukte niet. Layla wilde gaan huilen, maar kroop heel langzaam weg.


(Saar komt toch nog wel?)

Damita zag dat het goed ging met Layla, tot ze viel. Ze wilde haar wel helpen, maar dat zou niet mogen. 'Layla, het lukt wel. Probeer het nog eens!' riep ze naar haar. Hopelijk deed Layla nóg meer haar best zodat ze op kon staan en verder rennen. Ze keek naar Yani.

Yani keek een beetje bezorgt naar Yani, voor een welp was dit redelijk hoog gegrepen, maar hier werd ze flink van. Yani ging vast klaarzitten voor het gevecht. Klauwen uit, en in een aanvalshouding.

Layla probeerde de laatste stapjes te zetten, maar dat lukte een beetje. Layla zag Saar aankomen. Ze probeerde nog snel die kleine stapjes te maken en eindigde gelijk (volgens Layla) met Saar. Wat zou Yani zeggen?

Mira was alweer terug gekomen en keek naar de welp. Diep van binnen had ze wel een beetje medelijden met haar. Ze wist hoe het was om dit te doen. Ze keek Yani aan die een aanvallende houding aan nam.

Damita verheugde zich op het volgende gevecht. Daarnet had ze ook goed zitten meekijken. Ze leerde ervan. Toen ging haar blik weer naar Layla. Ze moest nog even haar best doen. Het was moeilijk voor haar, dat wist ze ook wel, maar ze zou het moeten kunnen redden zo'n parcours.

Yani glimlachte naar Layla. 'Klaar voor het gevecht?' Vroeg ze zachtjes. Ze wachtte niet op antwoord en ging nu helemaal klaarstaan, Layla zou dit natuurlijk wel aankunnen. En Yani zou haar sowieso nooit echt verwonden.

Aidan keek onder de indruk naar Layla. 'Go kleintje!' Moedigde hij haar aan. Toen keek hij naar Yani, ze was zo.. Sterk. Zijn ogen volgden elke beweging, maar hij besefte dat hij nu Zat te staren, en hij keek gauw weer naar Layla, met een brede glimlach.

Yani zuchtte, en ze glimlachte naar Layla, ze kon haar eigen welp toch ook niet aanvallen? En Layla voelde voor haar wel zo. Ze grijnsde en besloot het maar niet te doen. 'Ga maar daar zitten, je hebt het heel goed gedaan, dit ligt aan mij..' Zei ze met een knipoog. Toen merkte ze dat ze bekeken werd, en keek ze om. Aidan keek naar Layla, wie was het dan..? Ze haalde haar schouders op en keek weer om. 'Aidan VS Mira wil ik wel even zien!' Zei ze waarna ze zich omdraaide. Toen keek ze weer naar Kali. 'Je zit erbij..' Grijnsde ze.

Mira glimlachtte. Nu waren zij en Aiden alleen nog over.
"Good luck", zei ze tegen Aiden.
Ze ging alvast in de starthouding staa

Aidan ging ook vast klaarstaan. 'Jij ook!' Zei hij tegen Mira waarna hij knikte. 'Zijn wij de laatste ronde?' Vroeg hij zachtjes aan Yani.

Yani knikte bevestigend. 'Saar was een beetje te laat. En ik vond dat ze het goed deed, maar ik had natuurlijk ook niet anders verwacht. Maar meer kansen krijgt ze dus toch niet.' Mompelde Yani. 'Klaarstaan nu! 3.. 2.. 1.. Gaan!' Riep Yani uit, ze keek hoe de 2 van start zouden gaan.

Aidan spurtte weg, zodra hij "Gaan" hoorde. Hij sprong over een groot stuk van de modder heen, maar worstelde zich ook door de rest heen. Zo snel hij kon bewoog hij zich voort. "Kom op.. Doe het voor Yani.." Dacht hij, waarna hij zich nog sneller naar het harde stukje land worstelde. Toen hij er eenmaal stond schudde hij zich gauw uit, hijgend. De modder vloog van zijn lichaam af, en hij sprong nu een stuk over het drijfzand heen, waarna hij daar voorzichtig overheen probeerde te rennen.

Mira vertork iets sneller dan Aidan, vanwege haar reactievoormogen. Ze worstelde zich door de modder en kwam aan bij het harde gedeelte. Ze had een kleine voorsprong op Aidan en sprinte over het gedeelte heen. Ze schudde onderhand haar vacht uit en begon aan het drijfzand. Behoedzaam stapte ze er doorheen en zocht de meest harde stukjes uit. Aidan lag nog steeds achter haar en ze bereikte onderhand het eilandje. Daar aangekomen begon ze aan haar eindsprint ze gaf alles wat ze nog had. Aidan kwam een meter of twee achter haar ook aansprinten. Mira keek achterom en zag dit. Ze ging nog sneller rennen, zodat Aidan haar moeilijk zou kunnen inhalen. Ze had nog een meter of twee te gaan voor ze bij 3 te gaan voor ze bij Yani was. Maar Aidan kwam al gauw dichterbij. Mira probeerde nog meer te geven en trok nog een aller laatste eindsprint. En ja hoor, ze kwam als eerste bij Yani aan. Het was jammer voor Aidan, want hij lag vlak achter haar.
"Goed gedaan", zei ze vriendelijk tegen Aidan.
"Je had me bijna"

(Aidan is een cheetah, met rennen kan je die écht niet verslaan, ook is dit niet echt leuk voor mij, ik ging toch ook niet in één post naar Yani? En je mag niet voor anderen schrijven dus het "er vlak achteraan" zal ik maar negeren)

Aidan stond al voor Mira, dat had ze blijkbaar niet gezien toen ze naar achteren keek. Grijnzend keek hij haar aan. De meeste hadden het ook niet door als hij hen inhaalde, hij was ook zo snel. Toen richtte hij zich tot Yani. Hij knikte even. 'Als je nog wilt vechten..' Begon hij, maar Yani snapte hem waarschijnlijk al.

(Sorry,.. mijn moeder moest perse op de pc..)

Saar ging zitten en keek naar Aidan en Mira.

(zo gaat het meestal hier. En dan nog wat. Ik daardoor, door niet gelijk te winnen met dit gedoe iedere keer verloren, omdat mensen dan de volgende post je gelijk inhalen. Daarom deed ik dit. En over dat cheeta gedoe. Lekker spel is dit dan. Dan kan iedere keer alleen een cheeta maar winnen. Hoe wil je anders dat ik win. Dit gaat nou eenmaal om snelheid)

Mira keek verbaasd naar Aidan die al naast haar stond. Had hij haar nou werkelijk ingehaald? Ze snapte het echt niet.
Ze legde haar er maar bij neer en ging aandachtig naar het gevecht kijken.

(Don't mind.. Maar het ís wel zo, cheeta's zijn de snelste landdieren op aarde. Dus daar zal je toch echt af en toe rekening mee moeten houden, sprintjes trekken verlies je dus weldegelijk als een kat je met 120 Km per uur, achternazit. Einde discussie.. XD)

Yani glimlachte naar allebei, ze waren duidelijk heel erg geschikt om Claw te zijn, een gevecht was niet meer nodig. 'Ga maar gewoon naar de grot. Jullie hebben het heel goed gedaan..' Zei ze zachtjes.

"sorry dat ik laat ben wat moet ik doen"zei hij.
Hij keek naar yani en de rest die er nog was.

'Slimmerd...' zei Saar grijnzend, maar toch vriendelijk bedoeld.
Langzaam liep ze naar de grot toe.

Akmir had toegekeken hoe de verschillende dieren het tegenelkaar opnamen in de trainingsronde. Ze waren allemaal behoorlijk goed in het rennen en vechten enzo. Ze keek naar Yani. "Maar ik wilde dus vragen of ik bij deze groep mag"zei ze tegen haar. Ze keek met respect omhoog naar de cheetah.

´Yani, ik ga oké. Ik ga even op een plek uitrusten! Mij zie je weer in de grot!´
Layla liep wankelend verder. Wat had zij een pijn in haar poot zeg!
Op een gegeven moment was ze uit het zicht van de rest.

Damita had stil toegekeken. Ze vroeg zich af of zij ook nog wat anders moest doen of zo, of naar de grot kon komen. Ze liep naar Yani. 'Moet ik nog meer doen?' vroeg ze. Haar hoofd was een beetje naar beneden gebogen, uit respect. Misschien was het gevecht niet genoeg, maar ze had wel de tip van Yani in haar opgenomen. Laat je nek niet openliggen zodat ze er in kunnen bijten.