Koel water

'Ik heb geen slecht humeur.. maar ik sta te popelen om te moorden.' zei Damita.
'En dat mag ik nog even niet.. tenzij jij graag wilt.' vervolgde ze haar zin met een valse grijns.

Kio kwam aanschoffelen hij viel gewond neer op de grond en zei "Help mij alsjeblieft" En kio bleef liggen

'Wat is er met jou gebeurd?' Vroeg Aidan fronsend.

Kio zei "IK kom hier net ik ben aangevallen door mensen"

'Mensen? Die watjes hebben dingen waar iets uitkomt, en dan ben je gewond. "Mensen" vechten niet eerlijk.' Zei Yani verveeld.
Rustig ging ze liggen.

Kio bloede hard en zei "Jaah dat ding schoot mij in mijn rug,,

Damita stond op.
'Ik weet hoe gevaarlijk zo'n ding is, laat me je helpen.' zei ze en ging bij Kio zitten.
Ze draaide hem om zodat zijn rug in haar richting was en zette haar klauwen uit.

In de verte kwam Mira aanlopen. Ze probeerde nog te vluchten toen ze zag dat het haar vijanden waren, maar werd gesnapt.

Kio brulde woedende maar hij wist dat de kogel er uit was en zei "Bedankt en hij ging staan"

'Zo, dat is dat. En graag gedaan.' zei Damita en liep naar het water.
Ze spoelde het bloed van Kio van haar nagels.
'Ik ga..' zei ze toen en liep weg.

Kio liep naar Mira en zei "Hallo wie ben jij"

Grommend stapte Yani naar voren.
'Jij weer!? Damita, blijf!' Grauwde ze.

Kio liep maar weg hij wou geen ruzie net nu die in het gebied zat.

maar toch zei hij " Wat is er nu dan ''

Damita draaide zich om.
'Toch maar hier blijven?' grijnsde ze.
Ze ging naast Yani staan en keek naar Mira.
'Is dat ons slachtoffer..? Sorry hoor, maar mag ik lachen?' proestte ze.

"Mira aangenaam", zei ze tegen de andere Jaguar.
Ze keek naar de cheeta die met haar had gevochten. Maar dit keer was het geen afkeerede blik, maar een blik die zei sorry het spijt me.
"Ik weet niet hou je heet, maar nu ik je toch tegenkom wil ik dit even zeggen", zei Mira met dezelfde blik.
"Ik heb nagdacht over gister en het spijt me ik had me niet zo moeten gedragen", verontschuldigde ze.

Damita keek raar naar Mira.
'Nu gaat ze zielig doen..' zei ze zacht tegen Yani, zodat niemand het verder hoorde.

Ze zag dat de cheeta naast de cheeta waar ze tegen gevochten had iets in de andr zijn oor fluisterde. Ze negeerde het en keek weer naar de cheeta die waarschijnlijk de leider was.
Ze hoopte dat hij het zou accepteren.

Yani grinnikte.
'Het spijt mij ook héél erg van die dodelijke krabbel in je gezicht. Nu zal je partner zéker op je afknappen.' Gromde Yani droog.
'Wat wíl je nou eigenlijk van me? Gisteren was je nog zo "stoer"!'

"Over mijn partner die is dood dus dat zal niet uitmaken", zei Mira.
"Daarnaast ik zei al dat ik er over nagedacht heb", bromde Mira. Het was er al uit voor ze over nadacht.
"Shit....nou doe ik het weer", dacht ze in haarzelf.

Yani fronste eventjes.
'Aha..'

"Wat moet ik doen om je duidelijk te maken dat het me spijt?", vroeg Mira wanhopig.

Damita draaide zich om en deed haar poten over haar oren.
'Oh, god, té zeurderig...' zuchtte ze.
Ze keek naar Yani.

Yani kreeg hoofdpijn.
Ze wilde van het gezeur af zijn.
'Geen idee.. Doe iets, dan zeggen wij of dat goed is!' Zei ze geïrriteerd, en toen ze erover nadacht, moest ze lachen.

Mira dacht even na, maar kwam uieindelijk op een idee.
"Ik vang voor jullie en gazelle", zei ze tegen de cheeta.
Ze hoopte dat dit goed genoeg was. Ze had geen idde wat ze anders moest doen.

'Wáárom wil je het zo graag goed hebben dan?' Vroeg Yani vol verbazing.