The Claws troepgrot

Layla wilde niet met Yani ergens anders heen. Zij zou Yani is wat laten zien! Met haar staart en kop omhoog liep ze achter haar aan.

Ook Aidan liep uit de grot, hij was benieuwd hoelang het zou gaan duren voor hij een echte Claw was. Maar eerst moest hij alle training nog doorstaan, en zorgen dat ze hem er niet uitschopten. Een luide grom onsnapte uit zijn keel terwijl hij naar buiten liep, achter Yani en Layla aan.

Saar volgde yani zonder ook maar iets te zeggen. Net zoals altijd...
Ze liet Layla voor gaan en liep toen met Yani en Aidan mee.

Aidan kwam langzaam naar binnen. Hij ging zitten, en wachtte op de rest van de troep. Lekkere training vandaag, maar dit keer meende hij het.

Mira volgde en ging tegenover hem zitten. Ze likte wat aan haar poot en staarde daarna naar het niets, zonder dat iets of iemand haar daaruit kon wakker maken.

Aidan glimlachte naar Mira. 'Jij bent goed zeg.. had ik gezien bij de trainingen..' Glimlachte hij. Toen gaapte hij en wachtte hij op Mira's reactie, en op de rest.

""Dankje", zei Mira terwijl ze bedankend knikte.
"Jij trouwens ook hoor", zei ze vriendelijk terwijl ze verder ging met het schoon likken van haar poten.

Saar kwam de grot in en keek. Met trage passen liep ze naar haar plekje toe waar ze altijd zat en ging daar zitten.
Ze keek van Aidan naar Mira en ging toen liggen.

Mira knikte eerbiedig, want Saar stond nou eenmaal hoger dan haar.
"Hoi", zei ze aardig en ze stopte met likken.
Ze keek Saar even kort aan en begon daarna weer met het oude vertrouwde staren in het niets.

'Hoi..' zei ze rustig. Ze wist nog dat Mira vroeger een welp bij zich had, maar wou er niet over vragen. Maar waar zou die nou zijn..?
Langzaam keek ze naar de ingang van de grot en zag dat het begon te regenen.

Mira merkte dat Saar even naar haar staarde terwijl ze nadacht. Ze wende zich van de muur van de grot af en keek naar Saar.
"Is er iets?", vroeg ze vriendelijk.
Ze verveelde zich eigenlijk wel en nu begon het ook nog te plensen.

Saar keek Mira aan. 'Nee.., ehm Ja. Eigenlijk wel.' zei Saar na enige tijd denken. 'Waar is die ene welp die je vroeger bij je had...?' vroeg ze nieuwsgierig.

"Die welp", zei Mira stotterend.
Opeens voelde Mira zich heel slecht en gemeen. Ze had die welp gewoon achter gelaten en nooit meer naar hem omgekeken.
"Die zal eh...wel ergens rondhangen", zei Mira terwijl ze haar hoofd naar de grond wende.

(Ik speel 'die welp' ... voor het geval je het niet wist...)

'Ow.. oke' zei Saar zacht en sloot toen haar ogen.

Mira keek Saar nog even aan terwijl hij half la te slapen, tneminste dat dacht ze. Ze keek de grot even rond en zuchtte. Ze verveelde zich echt voor leven.
Toen Mira naar buiten keek zag ze dat het niet meer regende. Ze besloot daarom maar even haar benen te streken.
Ze liep de grot uit.
"ga ff, doeg", riep ze nog naar Saar voor ze wegrende.

'Doei!' zei Saar zacht en probeerde toen wat te slapen.

'Waar blijft Yani nou?' Vroeg Aidan Saar langzaam. Hij grijnsde eventjes, en keek om zich heen. Het was best saai, er moest nu iets gaan gebeuren.

'Ik ben er al.' Glimlachte Yani duister die uit het donkere deel van de grot tevoorschijn kwam. 'Geheime gangetje, heerlijk zeg.' Zei ze grijnzend. Toen keek ze droogjes naar Aidan. 'Waarvoor had je me nodig?'

Saar had haar ogen dicht gedaan, maar toen ze Yani hoorde deed ze haar ogen weer open. 'Je hebt hier ook nooit rust als je het wilt...' zei Saar grijnzend en keek toen naar Yanzel.

Aidan glimlachte naar Yani, en wilde haar wat vragen. 'Euh.. Yani.. Zullen we eventjes wat rondlopen? Het is hier saai.' Zei hij zacht, als het kon was hij rood aangelopen. Hijzelf liep al langzaam naar de uitgang van de grot, en wachtte daar op Yani.

Yani fronste eventjes, maar glimlachte toen ook, ze besloot maar gewoon mee te gaan, hij was tenslotte een troeplid. 'Is goed hoor.' Zei ze droogjes, als ze haar schouders op kon halen, had ze dat gedaan. langzaam liep ze de grot uit, met Aidan achter zich aan.

Layla liep de grot weer in. Haar poot voelde ze nog wel, maar het deed iet zoveel pijn meer.
Waar was iedereen?
Ze ging naar een plekje waar ze lekker languit kon liggen.

'Hey Layla..' zei Saar rustig die nog steeds met haar ogen dicht lag. Langzaam ging ze zitten.

'Hoi, hoe gaat het?' Layla kon volgens haar gevoel iets beter met Saar opschieten.
Ze gaapte en stond op. In de grot liep ze heen en weer en wachtte op Yani.

'Het gaat wel' zei Saar langzaam. Ze keek Layla glimlachend aan. 'Je wacht zeker op Yani..?' vroeg ze na een stilte. Ze stond op en rekte zich uit. 'Ik ga zo weg, even aan mijn conditie werken..' zei Saar zacht.
'Als ik zin heb..' Zei Saar grijnzend.