The Claws troepgrot

Grommend keek Yani neer op Tail.
'Wegwezen. NU!' Zei ze grommend.

Ze had haar ogen wagewijd open, maar eigenlijk was ze nog steeds niet bij, plotseling zakte ze door haar poten, en lag daar dom, met haar ogen wagenwijd open.

Yani schudde haar hoofd en liep terug, de troepgrot in.
'Oprotten..' Gromde ze terwijl ze nog een keer omkeek.
Ze had zich weer lekker af kunnen reageren.

Tail ging dom zitten, ze had nu echt koppijn. ''Wow, die kan hard gooien, en die andere kan hard gillen.'' Zei ze zacht tegen zichzelf. Ze ging achter de boom zitten, waar ze dus uit het zicht was XD.

Milo keek naar de welp.
"Scheer je weg als je leven je lief is"zei hij kwaad.

Ze hief haar schouders op. Waarom zijn die zo chagerijnig? vroeg ze zich droog af, en ze liep maar weg. Ze had heel erg zin om haar tong uit te steken, maar deed het toch maar niet xD

'Eindelijk' zei Saar een beetje geïriteerd tegen yani en Milo.
Nu kon Saar een beetje rust hebben.
Ze ging weer liggen en staarde voor zich uit.

Damita kwam de grot binnen.
Ze had een stuk vlees in haar bek en liet het voor haar vallen.
Ze ging liggen en at het op.

Verveeld ging Yani liggen.Ze keek om zich heen, het was hier zo saai nu.

"Ik verveel me zo"zei hij opeens

'Ik ook..' Mompelde Yani die meteen de troepgrot uitliep.

Milo liep de grot ook uit.
Hij wou iets doen maar wat.

Damita stond ook maar op.
Ze liep het hol uit.

Saar bleef liggen, ze had geen zin om op te staan.
Ze draaide zich weer om zodat ze de ingang kon zien.

Yani kwam de troepgrot weer ingelopen.
'Hai.' Zei ze droog.
Ze ging zitten en keek suffig om zich heen.

(IK BEN ER WEER! XD)

Ze zag dat Yani binnen kwam en toen ze merkte dat niemand achter haar aan kwam keek ze haar aan.
'Hoe zit het eigenlijk Tussen jou en Milo?' vroeg Saar nieuwsgierig en ging voor haar zitten. 'En vertel me niet dat er niks is, want ik weet dat er wat is'

'Niks..' Zei Yani grinnikend.
'Als je weet wat er is, dan hoef je het toch ook niet te vragen?'

'Je hebt gelijk Yani..' zei Damita die de grot weer in kwam lopen.
Ze ging zitten en likte haar poten schoon.

Yani grinnikte droog.
'Ik heb áltijd gelijk..' Gromde ze grijnzend.
'Bijna altijd dan..'
Yani liep de grot uit.

Damita rolde met haar ogen.
Als ze ergens niet tegen kon was het wel arrogantie.
'Zeg nog effe: Ik ben niet arrogant, ik ben de beste.' zei ze zacht met een glimlach.
Ze wist wel dat Yani het niet zo meende.
Met een zucht rolde ze op haar rug en keek naar het plafond van de grot.

'Yani is er niet...' zei Damita koel.
Ze keek met een doffe blik naar Layla.
Daarna grijnsde ze.
'Maar wat doet zo'n kleine welp alleen..?' vroeg ze listig.
Ze bekeek haar van top tot teen.
'Lekker sappig vlees denk ik...' zei ze zacht en likte haar lippen af.
Ze ging vlak voor Layla zitten en keek haar in haar ogen.
'Boeh..' zei ze.

Yani kwam weer binnen en keek naar Layla.
'Goed begin kleintje, nu al niet luisteren!' Zei ze grijnzend.
Ze meende het nog serieus ook.
Het zou wel wat worden, met Layla als slechterik, als ze nu al niet luisterde.

(Kben weg, KUTSCHOOL.. -_-)

Layla schrok en ging snel achteruit. 'Yani gaat mij opvoeden.': zei ze angstig.
'Ze gaat mij van alles leren.'

Damita draaide zich weer om en ging in een hoekje van de grot liggen.
Ze legde haar kop op haar poten en hield Layla in de gaten.