Een spelletje jagen!

Eindelijk had Layla iemand gevonden met wie ze kon spelen. Langzaam kroop ze over de grond en wachtte tot Shana kwam.
Ze gingen jagen. Layla had ook honger en was blij dat ze niet eerst gingen zwemmen.

"Ik ben er" zei ze misschien iets te hard want ja, met jagen moet je niet te hard praten.
"Sorry "zei ze deze keer zachtjes.
"En wat word onze eerste prooi?" vroeg ze.

'Nou, onze prooi wordt een gazelle!' Ze zei maar niet tegen haar dat ze een groep gazelle weg had gejaagd. Dat zou haar misschien erg verdrietig maken. Snel sloop Layla steeds dichterbij de gazellen. Welke zouden ze uitkiezen? Ze keek naar Shana en vroeg: 'Je kan toch wel jagen, hé?'

"Natuurlijk "zei ze met een overtuigende stem.
ze vroeg zich af hoe ze dit ging doen, want eigelijk was ze nog nooit wezen jagen.
Maar ja, dat gaat ze natuurlijk niet zeggen. Ze wist alleen dat je gewoon zo snel mogelijk achter zo'n beest aan moet en um dat zo hard mogelijk bijten.. ze hoopte maar dat alles goed zou gaan..
"Wat dacht je van die rechtse? Die staat een beetje alleen en ook wat dichterbij."
ze keek naar Layla en hoopte dat ze maar niks verkeerds zei.

'Is goed!' Shana had de zwakste en de jongste uitgekozen. Layla dacht nog wel dat ze niet kon jagen! 'Zullen we er nog iets dichtbij gaan?' Ze kroop langzaam en geruisloos over de grond. Wacht! Waren ze niet iets vergeten? Oeps, Shana en zij hadden hun staarten nog omhoog. 'Doe die staart naar beneden!' En snel liep Layla weer terug naar Shana.

"Ow oeps, vergeten"zei ze met een verbaasde blik.
ze deed snel haar staart naar beneden en vroeg "zullen we dan maar?"

'Ja, is goed. Ga jij maar voor!' Ze had geen zin meer om voorop te gaan. Layla liep achter Shana aan, nou ja, ze kroop achter Shana aan.

Ze was nu dichtbij genoeg, dacht ze teminste... ze keek naar Layla en toen weer naar de gazelle. Ze stond klaar om te gaan rennen en ging ervoor.. ze rende als een gek achter die gazelle aan. De gazelle zag haar te laat en viel meteen al neer.. het was inderdaad geen sterke gazelle want zelfs een 7 maanden oud welpie kon de gazelle omver krijgen.

Layla ging ook erachter aan en rende naar Shana toe. 'Eet smakelijk...' Zei ze tegen Shana. Layla zag de gazelle liggen en zei: 'Goed gevangen!'

"Dankje" zei ze vrolijk, ze was echt blij dat het haar gelukt was.
"Eet mee dan "zei ze met een vriendelijke blik

Layla at ook van de gazelle. Wat was dat lekker zeg. 'Euhm, ik moet gaan. Als we elkaar weer zien zullen we dan iets anders doen?'
Layla moest weer naar de grot en voordat Shana antwoord kon geven was Layla al weg.