Layla, kijk

Damita sloop door het hoge gras.
Ze keek even snel om naar Layla.
'Stil, probeer niet op takjes te staan, staart omlaag, en luister.'
Ze ging liggen, klaar om aan te vallen.
Haar oren stonden naar voren, ze hoorde geluiden van gnoe's en gazelles.

Staart omlaag? Wanneer moest ie dan omhoog? Ze snapte er nu niets meer van. Layla deed hetzelfde als wat Damita deed. Ze ging naast Damita liggen en was echt muis stil. Ze wist dat ze zouden jagen en het was daar zo rustig dat je echt alles kon horen.






('k moet nu weg. Tot zo!)

'Staart omlaag, anders zien ze je aankomen.' fluisterde Damita.
Een gnoe kwam hun richting op.
Ze spande haar spieren aan.
'Op 3 okay? 1...2...3!'

Yani gromde en sprong tevoorschijn, ze pakte Layla bij haar nekvel op en zette haar achter zich neer. Grommend keek ze naar Damita. 'Je blijft bij haar uit de buurt..' Snauwde ze, toen keek ze een beetje bozig naar achteren, naar Layla. 'Je mag níet naar Damita toe Layla. Die is verbannen uit de Claws, dus een vijand van ons..' Siste ze naar haar toe. Ze gromde nog even flink naar Damita, en draaide zich toen om naar Layla.

Damita keek naar Yani.
'Sorry, maar de welp kwam naar míj toe.' grauwde ze.
Ze draaide zich weg van hun en liep weg.
Nu moest Yani maar zelf babysitter spelen.

'Dan nog.. Dan negeer je haar maar.. Maar als je het waagt nog eens je bek naar me open te trekken dan zal ik zorgen dat je voor de rest van je leven spijt hebt..' Siste Yani.
Ze gaf Damita nog een klap, ze voelde een stukje huid aan haar nagels kleven, maar had haar expres geen té harde klap gegeven. 'T is maar dat je het weet.. Met mij valt niet te spotten..' Gromde ze kwaad.

(Ik was al weg, maar ja)

Damita keerde zich snel om.
Ze keek met een vuile blik naar Yani.
Uitdagend deed ze haar bek open.
'En wat nu? Ik heb m'n bek naar je opengetrokken.'
Ze keek even naar Layla, maar dan weer terug naar Yani.
'Nou, ik ga maar weer eens.'
Ze sprintte weg van daar.

(Ow grapje XD)

'Ja ren maar weer watje! Bang dat je je nageltjes beschadigd?' Riep Yani Damita na, zijzelf hoefde nou nooit weg te gaan, dat deden anderen al voor haar. Waarschijnlijk volkomen uit bangheid, Yani was niet onder de indruk.

'Yani, moest dat nou? Ze was heel aardig tegen me! Ze heeft me zelfs geleerd hoe ik mijn houding moet gebruiken én om een gemene blik te hebben. Waarom kan ze niet terugkomen? Het is nu toch zo saai in de grot! Kom, geef haar nog een kans!'

'Nee Layla, die heeft ze zojuist verspild..' Gromde Yani droog, als Damita nu door een wonder respect zou tonen zou het misschien nog wel kunnen, want voor de rest -ondanks haar brutaal en onrespesterendheid- was ze wel een goeie Claw.

'Maar ik vroeg haar om mij te helpen! En ze is een goeie Claw!' Layla hoopte dat Yani nog van gedachte zou veranderen. 'Iedereen heeft weleens geen respect voor een ander en dat is geen reden om haar uit de Claws te sturen!': zei ze brutaal. Zelf had ze nu ook geen respect voor Yani.

Yani gromde naar Layla en tilde haar bij haar nekvel op, zodat ze niks kon doen. 'Damita eiste meer respect dan ikzelf deed, en luisterde niet naar mij, ze ligt eruit, en voorlopig wil ik niks meer over haar horen..' Gromde Yani streng.

'Oké, maar toch vind ik haar een Claw en had je haar niet uit de groep mogen zetten!' Layla bleef bij haar standpunt.
'Wat zullen we nu dus gaan doen? Naar de grot of toch ergens anders heen?'

'We gaan naar de grot, morgen gaan we trainen, en voorlopig wil ik dat jij niet de grot uitgaat Layla. Anders gooi ik je persoonlijk uit de Claws, en ga ik allemaal nieuwe leden zoeken..' Mompelde Yani, ze was eigenlijk nog boos op Layla, maarja, ze hield zich maar weer in. Iets anders kon ze toch niet doen.

'Oké, dan ga ik maar naar de grot.' Layla liep verdrietig maar ook boos naar de grot.

Yani liep stilletjes achter Layla aan, Damita's laatste kans zou toch nog wel komen, iedereen wilde haar zo'n beetje terug, behalve zijzelf.

Tiano kwam wat stilletjes aangelopen en keek ze raar aan."uhmm..hey?"zei hij terwijl hij wat dichterbij kwam.