Kalm rondlopen...?

Danger liep kalm in het gebied rond. Af en toe keek hij met een gevaarlijke blik om zich heen. Hij was wel nieuw, maar echt vriendelijk was Danger niet. Hij merkte een vogeltje op, dat uit zijn nest was gevallen. Danger grijnsde. Dit was zijn kans! Hij liep op het vogeltje af, en sloeg het met een snelle beweging dood. Daarna nam Danger het vogeltje in zijn bek, en begon te eten. Toen hij het vogeltje doorgeslikt had, hoorde Danger een geluid. Hij keek snel om.

Yani kwam kwaad aangelopen.
Ze had niet eens door dat Danger er zat.
In zichzelf mompelend scherpte ze haar nagels aan een boom.
Pas op dat moment had ze door dat er nog iemand zat.
'Wie ben je..' Bromde ze.

Danger keek kil naar Yani. "Dat zou je wel willen weten, hmm?" vroeg hij, en sprong over een boomstam. Hij keek Yani nu recht in de ogen aan. "Mijn naam, is een vertaling van 'gevaar'... Danger dus" zei Danger op een kille toon.

'Aha..' Mompelde Yani afkeurend.
Terwijl ze de boom losliet keek ze Danger fel aan.

"Jouw naam hoef ik niet te weten, als je al van plan was dat te vertellen. Spoedig kom ik wel achter jouw naam. Hoe weet ik niet. Maar dat maakt me niks uit" zei Danger. Hij keek naar Yani, maar niet meer in haar ogen. "Felheid... een duidelijke uiting van angst... als je het op de verkeerde manier laat zien, tenminste" zei hij toen met een grijns. Hij klonk kil, maar ook wijs.

Fronsend keek Yani naar Danger.
Ze moest nog bijna lachen ook.
'Maak je nou een grapje? Weet je wel tegen wie je het hebt?' Vroeg ze terwijl haar gedachten bij totaal iets anders zaten.

"Toevallig niet, nee" zei Danger. Hij ontblootte zijn tanden. "En ik weet wel tegen wie ik het heb. Ik heb het tegen een cheeta, waarvan haar naam met een Y begint. Maar vraag me niet hoe ik dat weet..." zei Danger vervolgens, en stopte met zijn tanden te ontbloten. Hij zette een stap achteruit.

Vira kwam aanstrompelen. Ze keek onhandig naar Yani, en begon te blazen. Helaas zag het er eerder grappig uit dan echt dreigend.

Fronsend keek Yani naar de welp.
Misschien was het tijd om eens te zijn wat ze was, slecht dus.
Ze gaf zonder wat te zeggen de welp een klap met haar poot, keek nog een keer dreigend naar Danger, en liep daarna weg.
Ergens anders heen.